توماسو جووانی آلبینونی آهنگساز ایتالیایی دوران باروک است. تولیدات او شامل اپرا، کنسرتو، سونات برای یک تا شش ساز، سینفونیا، و کانتاتاهای سولو است. آلبینونی در حالی که در زمان خود به عنوان یک آهنگساز اپرا مشهور بود، امروزه به دلیل موسیقی دستگاهی، به ویژه کنسرتوهایش شناخته شده است. او امروزه بیشتر به خاطر اثری به نام «آداجیو در جی مینور» به یاد می‌آید که به او نسبت داده می‌شود، اما عمدتاً توسط Remo Giazotto، موسیقی‌شناس و آهنگساز قرن بیستم، که فهرست‌نویس آثار آلبینونی بود، نوشته شده است.
اطلاعات نسبتا کمی در مورد زندگی جووانی آلبینونی وجود دارد که با توجه به جایگاه معاصر او به عنوان آهنگساز و دوره نسبتاً مستندی که در آن زندگی می‌کرد شگفت آور است. اولین اپرای او، Zenobia, Regina de Palmireni، در سال 1694 در ونیز تولید شد. آلبینونی احتمالاً در سال 1700 به عنوان نوازنده ویولن نزد چارلز چهارم، دوک مانتوآ، استخدام شد، که او مجموعه قطعات ابزاری Opus 2 خود را به او تقدیم کرد. در سال 1701 او سوئیت‌های بسیار محبوب خود را به نام Opus 3 نوشت و آن مجموعه را به فردیناندو مدیچی، شاهزاده بزرگ توسکانی تقدیم کرد.