یوهانس برامس آهنگساز، پیانیست و رهبر ارکستر آلمانی دوره رومانتیک میانی بود. او در هامبورگ در خانواده‌ای لوتری به دنیا آمد و بیشتر زندگی حرفه‌ای خود را در وین گذراند. او گاهی با یوهان سباستین باخ و لودویگ ون بتهوون به عنوان یکی از "سه بی" موسیقی گروه بندی می‌شود، نظری که در اصل توسط رهبر ارکستر قرن نوزدهم هانس فون بولو بیان شده بود.
برامس برای ارکستر سمفونیک، گروه های مجلسی، پیانو، ارگ، صدا و کر آهنگسازی کرد. او که یک نوازنده پیانو بود، بسیاری از کارهای خود را برای اولین بار اجرا کرد. او با نوازندگان برجسته زمان خود از جمله پیانیست کلارا شومان و نوازنده ویولن جوزف یوآخیم (این سه دوستان صمیمی بودند) کار کرد. بسیاری از آثار او جزء اصلی رپرتوار کنسرت های مدرن شده‌اند.
برامس توسط معاصرانش و نویسندگان بعدی هم سنت‌گرا و هم یک مبتکر به حساب می‌آید. موسیقی او ریشه در ساختارها و تکنیک‌های آهنگسازی استادان کلاسیک دارد. در درون این ساختارها نقوش عمیقا رمانتیک تعبیه شده است. در حالی که برخی از معاصران موسیقی او را بیش از حد آکادمیک می‌دانستند، نقش و مهارت او توسط چهره‌های متفاوتی مانند آرنولد شوئنبرگ و ادوارد الگار تحسین شد. ساخت دقیق آثار برامس نقطه شروع و الهام بخشی برای نسلی از آهنگسازان بود.