نیکولو (یا نیکولو) پاگانینی ویولنیست و آهنگساز ایتالیایی بود. او مشهورترین هنرپیشه ویولن زمان خود بود و اثر خود را به عنوان یکی از ارکان تکنیک مدرن ویولن بر جای گذاشت. 24 Caprices او برای تکنوازی ویولن اپرا یکی از شناخته شده‌ترین ساخته‌های او هستند و الهام بخش بسیاری از آهنگسازان برجسته بوده‌اند.
پاگانینی تعدادی ساز زهی خوب در اختیار داشت. در حالی که پاگانینی هنوز نوجوانی در لیورنو بود، یک تاجر ثروتمند به نام لیورون برای یک کنسرت به او ویولنی که توسط استاد جوزپه گوارنری ساخته شده بود، قرض داد. لیورون چنان تحت تأثیر بازی پاگانینی قرار گرفت که از پس گرفتن آن امتناع کرد. این ویولن خاص به دلیل صدای قدرتمند و طنین آن به عنوان ("توپ گوارنیری") شناخته شد. در فرصتی بعد در پارما، ویولن ارزشمند دیگری را پس از یک چالش دشوار دیدنی خواندن از جانب مردی به نام پاسینی، برد.
اگرچه برخی از تکنیک‌هایی که اغلب پاگانینی به کار می‌برد، قبلاً وجود داشت، بیشتر ویولن‌نوازان موفق آن زمان بر تکنیک‌های لحن و رکوع تمرکز داشتند. او به دلیل استفاده از هارمونیک‌ها، طبیعی و مصنوعی (که قبلاً در اجرا انجام نشده بود) و پیتزاتو دست چپ در اجرای خود مشهور بود. پاگانینی تحت تأثیر ابداعات و ظرافت‌های دوراند قرار گرفت، که بعدها به ویژگی بارز ویولن نواز جوان تبدیل شد. پاگانینی در احیای و عمومیت بخشیدن به این تکنیک‌های ویولونیستی که اکنون در آهنگسازی‌های معمولی گنجانده شده‌اند، نقش بسزایی داشت.