ژوزف موریس راول آهنگساز، پیانیست و رهبر ارکستر فرانسوی بود. او اغلب با امپرسیونیسم همراه با کلود دبوسی بزرگتر معاصرش همراه است، اگرچه هر دو آهنگساز این اصطلاح را رد کردند. در دهه‌های 1920 و 1930 راول در سطح بین‌المللی به عنوان بزرگترین آهنگساز زنده فرانسه شناخته می‌شد.
راول در خانواده‌ای عاشق موسیقی به دنیا آمد و در کالج برتر موسیقی فرانسه، کنسرواتوار پاریس تحصیل کرد. او مورد توجه تشکیلات محافظه کار آن قرار نگرفت که رفتار مغرضانه با او باعث رسوایی شد. پس از ترک کنسرواتوار، راول راه خود را به عنوان آهنگساز پیدا کرد و سبکی با وضوح عالی را توسعه داد و عناصر مدرنیسم، باروک، نئوکلاسیک و در آثار بعدی خود، جاز را در خود جای داد. او دوست داشت فرم موسیقایی را تجربه کند، مانند معروف‌ترین اثرش، بولرو (1928)، که در آن تکرار جای پیشرفت را می‌گیرد. راول که به خاطر توانایی‌هایش در ارکستراسیون شهرت داشت، برخی از تنظیم‌های ارکسترال موسیقی پیانوی دیگر آهنگسازان را انجام داد که نسخه ۱۹۲۲ او از «تصاویر موسورگسکی در نمایشگاه» شناخته شده‌ترین آنهاست.