روبرت شومان، آهنگساز رمانتیک آلمانی قرن نوزدهم، متولد 1810 در زویکاو بود. تمرکز اصلی او پیانو بود، ابزاری که برای آن شاهکارهای متعددی ساخت. شومان در طول زندگی خود یک منتقد و نویسنده برجسته موسیقی بود و آثار زیادی منتشر کرد. او به دلیل تلاش برای احیای موسیقی قرن هجدهم، موسیقی یوهان سباستین باخ، جوزف هایدن و لودویگ ون بتهوون که در جایگاه دوم «آزادی» رمانتیک قرار گرفته بود، که خود او از طرفداران بزرگ آن بود، شهرت داشت. همسرش کلارا شومان آهنگساز و پیانیست با استعدادی بود که مجموعه‌ای از آثار را می‌ساخت. او در واقع چنان پیانیست بزرگی بود که گاهی حسادت و خشم زیادی را به شوهرش القا می‌کرد، مخصوصاً وقتی آهنگ‌های او را می‌نواخت. علیرغم فروپاشی ذهنی و خلق و خوی حسادت او، میراث رابرت شومان میراث یکی از قهرمانان موسیقی رمانتیک است. با تلاش همسرش کلارا و دوستش یوهانس برامس، بسیاری از آثار او منتشر و در سراسر اروپا تبلیغ شد و او را در تاریخ به عنوان یکی از بزرگان حفظ کرد.