آنتونیو لوسیو ویوالدی آهنگساز ونیزی، ویولن نواز و امپرساریو موسیقی باروک بود. ویوالدی همراه با یوهان سباستین باخ و گئورگ فردریک هندل به عنوان یکی از بزرگترین آهنگسازان سبک باروک در نظر گرفته می شود و تأثیر او در طول زندگی او در سراسر اروپا گسترده بود و منشاء بسیاری از مقلدان و تحسین کنندگان را به وجود آورد. او پیشگام بسیاری از پیشرفت‌ها در ارکستراسیون، تکنیک ویولن و موسیقی برنامه‌ای بود. او فرم نوظهور کنسرتو را به یک اصطلاح کاملاً پذیرفته شده و پیرو آن تثبیت کرد.
معروف‌ترین اثر او مجموعه‌ای از کنسرتوهای ویولن است که به عنوان چهار فصل شناخته می‌شود. بسیاری از ساخته‌های او برای گروه موسیقی زنانه Ospedale della Pietà، خانه‌ای برای کودکان رها شده، نوشته شده است. ویوالدی همچنین با اجرای گران قیمت اپرای خود در ونیز، مانتوآ و وین موفقیت‌هایی کسب کرد. پس از ملاقات با امپراتور چارلز ششم، ویوالدی به امید حمایت سلطنتی به وین نقل مکان کرد. با این حال، امپراتور بلافاصله پس از ورود ویوالدی درگذشت و خود ویوالدی کمتر از یک سال بعد در فقر درگذشت.